نحوه پرداخت و حمل نهاده ها

هزینه های انتقال این محموله ها به درون کشور1-    نحوه پرداخت قیمت نهاده:از آنجایی که فاصله مکانی برای خرید این نهاده زیاد است و مشکلات سیاسی روز نیز کمی پرداخت مبلغ فروشندگان را با مشکل مواجه کرده است با این اوصاف وارد کنندگان بایستی این هزینه ها را پرداخت نمایند که پرداخت ها در دنیا با فرض آنکه مانعی وجود نداشته باشد به سه روش صورت می پذیرد. 1- روش LC 2- روش برات پرداخت کالا 3- روش پرداخت مستقیم حساب به حساب با کمک کارت بانکهای اعتباری یا حواله مستقیم  بانکی یا صرافیها.هر کدام از این سه روش پرداخت  هزینه ای را برای وارد کننده در بر می گیرد که در دو مورد نخست بانک هزینه ای را از آنها دریافت می نماید و در روش سوم صراف یا شرکت ارائه دهنده خدمات کارت اعتباری با انتقال بالا که برای هر مقدار انتقال هزینه ای را دریافت می نماید. پرداخت کردن قیمت کالا نیز هزینه ای را بر دوش وارد کننده قرار می دهد.2-    انواع حمل کالا:در تماسهای بسیاری از عزیزان معلوم شد که بسیاری از آنها فکر می کنند که وارد کنندگان محترم کشورمان دارند قیمتی بیش از قیمت های جهانی به این عزیزان نهاده ها را عرضه می نمایند و این تفاوت قیمت را ناشی از سود خالص این بزرگواران بر می شمرند اما واقعیت بگونه ای دیگر است. ( دریافت سود منطقی است اما سود منطقی چقدر است ؟ )دوستان عزیز باید دقت نظر داشته باشند که قیمت اعلام شده در سایت  قیمت تحویل نهاده در بندرگاهی مشخص که در برگه حواله کالای خریداری شده ( که می تواند بندرگاههای متفاوت باشد) و بصورت فوب (FOB) می باشد، مشخص گردیده است. در اینجا برای آنکه معنی فوب را بهتر درک کنیم ناچارم کمی به حاشیه بروم و نکته ای رو ذکر کنم.در بازرگانی بین المللی در هنگام قرار داد خرید کالا، بخشی داریم که به آن می گویند نحوه حمل یا بقول شرکت های حمل و نقل بین المللی تِرم حمل کالا. این تِرم حمل در قرار داد میان خریدار و فروشنده کالا مشخص گردیده است و انواع گوناگونی دارد که بر اساس آن انواع مسئولیت ها بر عهده فروشنده یا خریدار کالا قرار می گیرد. برای درک بهتر معانی آنها بطور خلاصه چند نوع حمل که در کشور ما بسیار مرسوم است را برایتان نام می بریم اما برای اطلاعات بیشتر می توانید از کتاب اینکوترمز 2010 که توسط اتاق بازرگانی ایران منتشر و در بازار قرار دارد، استفاده نمایید.در دنیای امروز سه نوع روش حمل داریم، زمینی ( که شامل کامیون و راه آهن می شود) دریایی و هوایی که گاه به دلیل نوع محموله و یا مقصدی که محموله می بایست به آنجا حمل گردد روش دریایی با روش زمینی تلفیق می گردد که به آن روش ترکیب می گویند. در این روشها از اصطلاحاتی استفاده می گردد که کاربردشان در میان روشهای حمل یکسان هستند و در همه آنها کاربرد دارند. این اصطلاحات در کتابی به نام اینکوترمز گردآوری شده است.EXW                                تحویل در محل تعیین شده در قرار داد که البته بیشتر درب کارخانه در کشور مبدا می باشد.         حمل از مبدا با خریدار:     FOB  برای حمل دریاییFCA                                برای حمل دریایی و غیر دریایی (هوایی و زمینی)حمل با فروشنده:              CFR برای حمل دریایی                                      CPT برای حمل دریایی و غیر دریایی (هوایی و زمینی)اکنون این اصطلاحات رایج و هزینه هایی که در صورت استفاده از این اصطلاحات شامل حال شما می گردد و بایستی پرداخت نمایید را بطور اجمالی بررسی می کنیم. آگاه باشید که شرکت های حمل و نقل بایستی بر اساس قوانینی که هر کدام از این اصطلاحات بر اساس آن تعریف شده اند قیمت خود را اعلام نمایند. EXW یا EX Work: بر اساس این اصطلاح فروشنده تنها کالا را در محل کارخانه یا محل کارش در اختیار خریدار قرار می دهد و حتی بارگیری نیز بر عهده خریدار است. تمام هزینه های تشریفات گمرکی، عوارض و مالیاتهای مربوط به صدرو کالا در مبدا و هزینه های بندری و تشریفات گمرکی مقصد به همراه قیمت کالا و هزینه حمل کالا و بیمه بر عهده خریدار می باشد و شرکت حمل کننده می بایست کلیه هزینه های چنین محموله ای را در پاسخ به استعلام ذکر و محاسبه نماید.Free On Board (FOB): تحویل بر روی عرشه کشتی در بندر تعیین شده: اصطلاحی است صرفاً دریایی و اجازه استفاده از آن را در حمل های غیر دریایی نداریم. فروشنده ملزم است کالا را در بندرگاهی در کشور خود که توسط خریدار مشخص می گردد تحویل دهد. برای انتقال کالا از بندرگاه بر روی عرشه کشتی هزینه های بندرگاهی تعلق می گیرد که این هزینه ها در نوع حمل FOB بر عهده فروشنده کالا است. کلیه تشریفات گمرکی، عوارض، مالیاتهایی مربوط به صدور کالا نیز بر عهده فروشنده کالا می باشد.Free Carriage (FCA): تحویل به حمل کننده در محل تعیین شده: در این روش فروشنده طبق درخواست خریدار، کالا را در محلی که خریدار تعیین می کند به شرکت حمل کننده طرف قرار داد با خریدار تحویل دهد. کلیه تشریفات گمرکی، عوارض، مالیاتهای مربوط به صدور کالا بر عهده فروشنده کالا می باشد. در این روش اگر بخواهید کالا را بصورت دریایی حمل نمایید فروشنده موظف است کالا را تا بندرگاه مورد نظرخریدار در کشورش حمل نماید و در آنجا تحویل بدهد ولی هزینه های بندرگاهی در مبدا بر عهده خریدار است. هزینه حمل دریایی و هزینه های بندر مقصد نیز بر عهده خریدار می باشد.در محموله های هوایی منظور رساندن این محموله تا فرودگاه توسط فروشنده کالاست و کلیه کارهای گمرکی نیز بر عهده فروشنده کالا می باشد.در محموله های هوایی این نوع حمل درست شبیه FOB دریایی است با این تفاوت که آنجا با بندرگاه سر و کار داریم و اینجا با فرودگاه. Cost & Freight (CFR): هزینه و کرایه حمل تا بندر مقصد تعیین شده: در این اصطلاحات فروشنده قرار داد حمل را به هزینه خود منعقد می سازد. بنابراین دقت داشته باشید که فروشنده باید هزینه حمل را تا نقطه ای که مشخص ساخته پرداخت نماید و آن نقطه را می بایست یعد از اصطلاح ذکر نماید مثلاً: CFR Bandar Abbas یعنی فروشنده کرایه حمل را تا بندر عباس بایستی پرداخت نماید. پس این نوع حمل دو بحث دارد: 1- نقطه ای که بایستی فروشنده کالا را به خریدار تحویل دهد و هزینه حمل تا آن نقطه را بپردازد 2- نقطه انتقال مسئولیت و خطر است که در مبدا از فروشنده به خریدار منتقل می گردد. درCFR  وظیفه فروشنده تا زمان عبور کالا از نرده کشتی است. Carriage Paid To (CPT): کرایه حمل پرداخت شده تا مقصد: در این روش که برای حمل غیردریایی است فروشنده ملزم به پرداخت کرایه حمل و سایر هزینه های احتمالی تا مقصد مورد توافق با خریدار می باشد اما همانند روش CFR مسئولیت خسارت و فقدان برعهده خریدار کالاست. وظیفه فروشنده در این نوع حمل تا زمان تحویل کالا در محل معینی به حمل کننده می باشد و پس از آن دیگر مسئولیتی ندارد و تنها کرایه حمل را تا محل مورد توافق با خریدار پرداخت می نماید.در حمل نهاده ها از تمامی بورسها از روش فوب (FOB) استفاده می شود و این روش در هنگام خرید برگه حواله سهام ذرت یا گندم و یا کنجاله سویا در آن نوشته شده است و نکته ای که بایستی وارد کننده به آن توجه نماید آن است که بندرگاهی را انتخاب نماید که سرعت عملیات بارگیری در آن بالا باشد و به کشور خودش نزدیک تر باشد. بعنوان مثال اگر محموله از آمریکا باشد خریدار بهتر است در خواست نماید فروشنده محموله را در بندرگاهی در غرب این کشور تحویل دهد تا کشتی مذکور از سمت کشورژاپن و چین که مسافت کمتری تا ایران دارند محموله را تا ایران حمل نماید. فاصله زمانی حمل این محموله تارسیدن به بندرگاه ایران( که امروزه همگی در بندر امام می باشد) در حدود یکماه و نیم تا دو ماه است که در بالا اشاره کردیم که تأثیر قیمت های بازارهای جهانی بر قیمت داخل در حدود 4 تا 5 ماه است به همین دلیل است، چون 3 ماه از اولین خرید کالا طول می کشد که به شما کالا را تحویل دهند و بین یکماه تا دو ماه هم کشتی در راه است پس بر روی هم نهاده ای که وارد بازار ایران می شود قیمت خرید نهاده اش (نه قیمت کرایه کشتی زیرا آن قیمت ماه به ماه تغییر می کند) برای 5 ماه پیش است.3-    قیمت اجاره کشتی و جریمه های احتمالی:برای حمل این محموله ها نیاز به کشتی ها فله بر می باشد زیرا کشتی های کانتینری و اجراه کانتینر برای حمل چنین محموله هایی مقرون به صرفه نیست. در قبل این کشتی ها 60000 تنی و 80000 تنی بودند اما اکنون 120000 تنی نیز به جمع این کشتی ها اضافه می گردد. وارد کنندگان بایستی برای حمل محموله های خود کشتی چارتر نمایند یعنی آنکه از خطوط کشتیرانی کشتی را اجاره نمایند و این اجاره کشتی بسته به ظرفیت کشتی متغیر است اما هر چه ظرفیت بالاتر می رود اگر قیمت اجاره کشتی را بر حجم محموله تقسیم نماییم قیمت کمتری بر روی هر تن از نهاده ها تحمیل می شود پس وارد کنندگان برای کاهش هزینه ها معمولاً با یکدیگر شریک می شوند و آنگاه کشتی با ظرفیت بیشتر را کرایه می نمایند.اما این کرایه کشتی خطراتی نیز دارد، در صورتیکه خریدار تاریخی را برای کشتیرانی مشخص نماید که در آن تاریخ کشتی بایستی در بندرگاه بارگیری پهلو بگیرد و بارگیری نماید و این تاریخ به دلیل عوامل مختلفی همچو ترافیک زیاد بارگیری در بندرگاه یا کم بود امکانات بندرگاه برای بارگیری و یا تأخیر فروشنده در تحویل کالا و طول کشیدن زمان بارگیری باعث می شود که کشتی بیش از زمان مورد نظر در انتظار بماند خطوط کشتیرانی وارد کنندگان را جریمه می نمایند که این جریمه نیز بسیار زیاد است و گاه ممکن است کل محموله را مشمول ضرر برای وارد کنندگان نماید.این موضوع در بندرگاه مقصد نیز صادق است و تأخیر در تخلیه نیز مشمول جریمه می گردد .قیمت اجاره کشتی ها نیز ماه به ماه با توجه به تغییرات قیمت جهانی نفت و تورم جهانی و رشد جهانی تغییر می کند که بر روی قیمت نهاده ها تأثیر می گذارد.4-    بیمه بین المللی حمل کالا :برای حمل محموله ها بایستی محموله را بیمه نمود که این بیمه به دلیل حمایت دولت از بیمه گر داخلی، وارد کنندگان مجبورند دو نوع بیمه صورت دهند هم توسط بیمه گذار داخلی که خارجی ها متأسفانه قبولش ندارند و هم بیمه بین المللی که خود شرکت های کشتیرانی قرار دادها سالانه با شرکت های بیمه برای حمل محموله ها دارند که قیمت بیمه آن را در قیمت اجاره کشتی اعلام شده به وارد کننده مستتر است و از وارد کننده گرفته می شود و البته وارد کننده هم بر روی قیمت نهاده آن را می افزاید و از مصرف کننده دریافت می کند.5-    هزینه های بندرگاهی مقصد:هنگامی که محموله ای به بندر گاه می رسد برای تخلیه آن در بندرگاه و انبارهای بندری اداره بنادر و کشتیرانی هزینه ای را دریافت می نماید که این هزینه باز به قیمت نهاده افزوده می گردد.6-    حق پرچم:در صورتیکه وارد کننده برای حمل کالای خود از خطوط کشتیرانی خارجی استفاده نماید در هنگام ورود کشتی به بندرگاه کشور بایستی 10 درصد از کرایه حمل کل کشتی را بعنوان حق پرچم بپردازد که این هزینه نیز  به قیمت نهاده افزوده می گردد.7-    عوارض گمرکی: برای ترخیص قطعی کالاها وارد کنندگان می باید هزینه ای را بابت عوارض گمرکی به اداره گمرک پرداخت نمایند که البته این عوارض برای حمایت دولت از مصرف کنندگان داخلی برای برخی نهاده ها  برداشته شده است.8-     هزینه انبار داری در مقصد:از آنجا همه محموله بطور ناگهانی از گمرکات بمدرگاه امام به اقصی نقاط حمل نمی گردد پس وارد کننده مجبور است اجاره ای را بابت هزینه انبار داری بپردازد که این هزینه نیز یکی دیگر از این اقلام است که بر روی قیمت نهاده ها افزوده می گردد.9-    کرایه حمل زمینی:در صورتی که محموله در نقطه ای دیگر از کشور می بایست به خریدار نهاده داخلی تحویل داده شود قیمت حمل زمینی داخلی نیز به قیمت نهاده افزوده می گردد و در صورتیکه خریدار داخلی آن را در بندر خریداری کرده باشد هزینه حمل آن بر عهده خودش می باشد که در نهایت جزئی از قیمت خرید نهاده اش می باشد010-     سود وارد کننده:آخرین بخش که بایستی به قیمت نهاده ها افزوده گردد سود وارد کننده است که حق طبیعی است و بخاطر کاری که انجام می دهد تا کالا را به دست مصرف کننده برساند و ریسکی که در خرید و حمل کالا و سرمایه ای که در حال گردش دارد، امری است طبیعی و قانونی.حال با توجه به آگاهی های بالا می توان به راحتی ارزیابی نمود که تفاوت قیمت نهاده های داخلی با قیمت نهاده های خارجی در چیست و از آنجا که هر یک از این پارامترهای نام برده شده بر اثر عوامل گوناگونی تغییر می نماید، پس بهترین راه برای آنکه بتوان یک ارزیابی صحیح به خریداران نهاده ارائه کرد آن است که قیمت نهاده در بورس جهانی برای تحویل 3 ماه آینده ارائه گردد تا این عزیزان بتوانند دور نمایی از تغییر قیمت نهاده در کشور را برای 5 ماه آینده داشته باشند و برای آنکه در گیر سایر پارامترها نگردند و تنها بتواند ارزیابی نسبت به آینده قیمت نهاده ها داشته باشدسایر پارامترها را برای هر 6 ماه ثابت فرض کنند.